Leerstijlen

Behalve verschillen in de manieren van leren, die onder andere worden veroorzaakt door het ontwikkelingsniveau van een kind, kun je bij kinderen van eenzelfde ontwikkelingsniveau stijlverschillen zien in het spelen en leren.

Veters strikken kun je bijvoorbeeld leren door: in een boekje te kijken, kijken hoe een ander het doet of door zelf te experimenteren.

Elk persoon heeft zijn eigen leerstijl. De leerstijl kan beschouwd worden als een verbijzondering van de cognitieve stijl, die betrekking heeft op de manier waarop mensen bepaalde aspecten van de omgeving waarnemen.

Leerstijltheorie van Vermunt:

Vermunt gaat er vanuit dat een leerstijl geen stabiel persoonlijkheidskenmerk is, maar een resultaat van ontwikkeling in leergedrag. Dit aangeleerde gedrag heeft plaatsgevonden in een bepaalde leeromgeving gedurende een bepaalde periode. Dit betekent dat een leerstijl kan veranderen. Leerlingen maken zich een bepaalde leerstijl eigen, die onder andere afhankelijk is van het soort onderwijs dat wordt aangeboden. Het soort onderwijs is weer tijdgebonden.

Vermunt onderscheid vier leerstijlen:

1 Betekenisvolle leerstijl

2 Toepassingsgerichte leerstijl

3 Reproductiegerichte leerstijl

4 Ongerichte leerstijl

Leerstijltheorie van Kolb:

Kolb gaat er vanuit dat in elk leerproces vier fasen zijn te onderscheiden: concreet ervaren, reflectief observeren, abstract conceptualiseren en actief experimenteren. Hij baseert zijn theorie op ervaringsleren. Kolb beschrijft ervaringsleren als een cyclisch proces, bestaande uit vier stadia of fasen. Deze fasen moeten alle vier doorlopen worden wil er sprake zijn van zinvol leren

Wanneer we onderwijs geven aan een groep leerlingen, is het belangrijk dat de onderwijsactiviteiten gevarieerd zijn en daarmee recht doen aan de verschillende leerstijlen.

Bron: Meer dan onderwijs, Van Gorcum 2009, bladzijde 131-135.